کد مطلب:41765 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:139

در رثای او











1- پدر و مادرم فدایت!

با وفات تو رشته وحی الهی و اخبار آسمانها كه هرگز با مرگ كسی بریده نمی شود قطع گردید. مصیبت فقدان تو، یگانه مصیبتی است كه دیگر مصیبت ها به آن تسلی پذیرند. و داغ مصیبت تو چنان گسترده است كه همه را به سوگ نشانید و دیده ها را تر ساخت. اگر نبود كه ما را به شكیبایی در برابر ناگواریها فرا خواندی و از بی تابی نهی نمودی، آنچنان در فراق تو اشك می ریختیم كه سرچشمه اشك را می خشكاندیم. ولی حزن و اندوه ما در این راه پیوسته است و این اندوه در راه تو بسیار كم است و جز این چاره ای نیست.

پدرم و مادرم فدای تو. ما را در سرای دیگر بیاد آر و در خاطر خود نگاهدار.

2- (آری) شكیبایی نیكوست اما نه در برابر تو و بی تابی زشت است اما نه در فراق تو.

براستی كه مصیبت تو اندوه بزرگی است، آن سان كه مصیبت گذشتگان و آیندگان در برابر آن ناچیز است.

1- قال علی (ع): بابی انت و امی لقد انقطع بموتك ما لم ینقطع بموت غیرك من النبوه و الانبا و اخبار السما، خصصت حتی صرت مسلیا عمن سواك و عممت حتی خار الناس فیك سوا، و لو لا انك امرت بالصبر و نهیت عن الجزع لانفدنا علیك ماء الشوون

[صفحه 291]

و لكان الدا مما طلا و الكمد محالفا، و قلا لك و لكنه ما لا یملك رده و لایستطاع دفعه.بابی انت و امی اذكرنا عند ربك و اجعلنا من بالك.[1] .

2- عن علی (ع): ان الصبر الا عنك و ان الجزع لقبیح الا علیك و ان المصاب بك لجلیل و انه قبلك و بعدك لجلل.[2] .

[صفحه 295]



صفحه 291، 295.





    1. نهج البلاغه، ترجمه و شرح فیض الاسلام، خطبه 226.
    2. نهج البلاغه، ترجمه و شرح فیض الاسلام، ص 1228.